prof. Joanna Gołaszewska

Joanna Gołaszewska studiowała na Wydziale Malarstwa Warszawskiej ASP w latach 1983 – 1988. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. Jacka Sienickiego oraz w pracowni Tkaniny prof. Wojciecha Sadleya. Jej twórczość obejmuje malarstwo, rysunek. Na macierzystym Wydziale pracuje od 1990 roku, aktualnie prowadząc pracownię Rysunku dla I roku.

„W moich obrazach, powstałych w ostatnich latach, dominuje tematyka pejzażowa. Rozległy a zarazem czysty, naturalny krajobraz Warmii stał się dla mnie niewyczerpaną inspiracją, powodem do zmagania się z malarstwem. Urzekają mnie proste, nieomal geometryczne układy pól, łąk, horyzontalne linie nieba i ziemi poprzecinane jedynie alejami starych drzew wijących się w tej ogromnej przestrzeni. Piękno tego krajobrazu jest niezaprzeczalne. To nie tylko niezdominowana przez cywilizację sama przyroda ale i urok starych, zachowujących swoją strukturę, koloryt zagubionych wiosek czy miasteczek warmińskich. Te proste motywy same w sobie stanowią świetną podpowiedź do budowania obrazu – te samotne, pojedyncze drzewa, te szpalery starych lip, dębów, te zmieniające się pola czy to w związku z porami roku, czy pracami rolniczymi. Mam swój ulubiony motyw, fragment pagórkowatej ziemi poprzecinanej miedzami. O każdej porze roku, porze dnia wygląda intrygująco- inny jest po jesiennej orce gdy dominuje czerń, inny wczesną wiosną gdy stanowi układ delikatnych zieleni, inny w porannych mgłach… To są historie, które lubię rejestrować, zapisać w szybkim szkicu, a które nierzadko przenoszę na większe płótna, które z kolei, przy szczęśliwym zbiegu okoliczności z obrazu przeistaczają się w malarstwo. Malarstwo to nie jest pojęcie, które łatwo dałoby się zdefiniować. W nim zawierają się i emocje i przemyślenia, i nasze odczucia, i nasze „zobaczenie” rzeczy czy problemu, jest czymś materialnym i zarazem nieokreślonym, metafizycznym. Opisany pejzaż czasem staje się malarstwem.”