Wystawa II Pracowni Rysunku dla I roku w Relax Qultura

Pokaz prezentuje odpowiedzi na zadanie 'Inny, Obcy’ dotyczące zagadnienia tożsamości, inności, obcości oraz pozornej lub faktycznej odmienności.
miejsce: Relax Qultura, Akademia Wychowania Fizycznego, ul. Marymoncka 34, Warszawa
osoby uczestniczące w wystawie:
Emilia Bryk, Bartłomiej Dobosz, Kinga Fiołek, Iga Głowińska, Wiktoria Górska, Kordian Korsakowski, Liliana Kosieradzka, Kamil Leczowicz, Paulina Litak, Łucja Nowicka, Ago Olma, Zuzanna Sawczak, Karolina Sikora-Włodarczyk, Aleksandra Tarczyńska, Paweł Wanat, Anna Wąchała
kuratorka: Matylda Tracewska
opieka dydaktyczna: dr hab. Arkadiusz Karapuda, prof. ASP, mgr Matylda Tracewska
Prezentowane na wystawie prace są efektem postawionego przed osobami studiującymi zadania. Zakładało ono wypowiedź rysunkową dotyczącą zagadnienia tożsamości, inności, obcości oraz pozornej lub faktycznej odmienności. Do tematu można było podejść w sposób metaforyczny lub dosłowny, realistyczny lub abstrakcyjny, ale – co ważne – wykonane prace w założeniu nie miały być ani czysto ilustracyjne, ani pozostawać jedynie estetyzującą dekoracją.
Rysunki biorące udział w niniejszym pokazie eksponują pełen wachlarz postaw – od dzieł o idiomie realistycznym, poprzez realizacje wywodzące się z tradycji metafory, aż po prace bliskie rozwiązaniom konceptualnym. Ponadto w tym pojemnym zbiorze postaw znajdziemy zarówno rysunkową ekspresję czy myślenie syntetyczne, jak i skupienie na detalu w duchu analitycznej obserwacji. Ten pluralizm postaw – poza naturalnym duchem czasów, w których żyjemy – wypełnia także założenia hasła wywoławczego, będącego zarazem tytułem wystawy: Inny, obcy.
Pośród szesnastu eksponowanych prac rysunkowych, które łączy jeden, akademicki format 100 × 70 cm (lub 70 × 100 cm), warto wskazać m.in. tematykę z pogranicza tożsamości płciowej, surrealistyczne zbitki i zestawienia wyobrażeń symbolicznych, a także cytaty z codzienności i międzyludzkie relacje o charakterze intymnym, rodzinnym, społecznym i psychologicznym. Są tu wreszcie obecne wątki inspirowane popkulturą (kinem grozy), literaturą (opowiadania) czy wreszcie obecnością obrządku religijnego w kulturze. Jednak – co interesujące – na wystawie nie pojawiają się w ogóle prace, które nawiązywałyby do problemów współczesnego uchodźctwa i migracji (ekonomicznych, politycznych, klimatycznych) czy takie, które rozwiązywałyby tytułowe zagadnienie na polu formalnego eksperymentu bliskiego sztuce awangardy.
Niezależnie jednak od przyjętej konwencji estetycznej czy rozwiązań formalnych, błyskotliwości pomysłów i środków wyrazowych zawartych w pracach osób uczestniczących w wystawie, wszystkie je cechuje poważne i pełne namysłu, a przy tym warsztatowe podejście do wykonawczych aspektów postawionego zadania.
To, co najmocniej emanuje z niniejszej wystawy – będącej dla jej uczestników, w niektórych przypadkach, jedną z pierwszych sposobności do spotkania swoich wytworów z odbiorcą – to witalność i szczerość wypowiedzi. Niezależnie od przyszłych wyborów i losów osób biorących udział w wystawie zatytułowanej Inny, obcy życzę im, aby zachowały obydwie te cechy jak najdłużej. Nawet wtedy, a może przede wszystkim wtedy, gdy okoliczności okażą się trudne, a otoczenie będzie im nieprzychylne czy właśnie – inne, obce. Powodzenia!
dr hab. Arkadiusz Karapuda, profesor uczelni