Refleksy – wystawa Katarzyny Dyjewskiej oraz Noemi Staniszewskiej
Do 31 grudnia w galerii Nowy Warzywniak w Gdańsku można oglądać wystawę „Refleksy” Katarzyny Dyjewskiej oraz Noemi Staniszewskiej.
codziennie, w godz. 10-18
Wystawa „Refleksy” to spotkanie dwóch odrębnych, a jednocześnie przenikających się światów malarskich – prac Katarzyny Dyjewskiej i Noemi Staniszewskiej. To zestawienie otwiera przestrzeń do refleksji nad współczesnością, architekturą, przestrzenią miejską i kondycją człowieka w jej obrębie.
Spotkanie obrazów
Obrazy Dyjewskiej i Staniszewskiej po raz pierwszy zetknęły się w 2019 roku we wrocławskiej Galerii Miejskiej, podczas wystawy zbiorowej „Smutek modernizmu: depresja i opresja”. Już wtedy ich dialog był wyczuwalny – prace „patrzyły” na siebie nawzajem, tworząc subtelne napięcie między odmiennymi wrażliwościami artystek. Ten rodzaj cichej rozmowy i wzajemnej obserwacji stanowi trzon nowego zestawienia – dojrzałego, śmiałego, a zarazem refleksyjnego.
Zarówno w malarstwie Staniszewskiej, jak i Dyjewskiej, odnajdujemy wspólną potrzebę uważnej obserwacji świata i przetworzenia doświadczeń jednostkowych w obraz. Staniszewska sięga po monumentalne ujęcia współczesnych miast, filtrując je przez swoją wrażliwość i wiedzę z zakresu historii, socjologii i ekonomii. Jej obrazy ukazują człowieka zagubionego w strukturach współczesności, w świecie odbić, luster i błysków szkła i metalu, gdzie perspektywa ludzka staje się fragmentem szerszego porządku rzeczy.
Dyjewska natomiast skupia się na miejscach intymnych, pamięci i codzienności. Jej obrazy nie portretują budynków jako takich, lecz historie z nimi związane – atmosferę przestrzeni, ślady minionych chwil, ludzi i zdarzenia, które je ukształtowały. W jej malarstwie architektura staje się nośnikiem pamięci i emocji, a oglądanie jej obrazów to „czułe mapowanie” miejsc, które mają znaczenie dla indywidualnych doświadczeń odbiorcy.
Malarstwo jako medytacja nad rzeczywistością
Prace obu artystek łączy precyzja warsztatu i dbałość o szczegół. Staniszewska flirtuje z realizmem, epizodami abstrakcji geometrycznej i op-artu, eksplorując monumentalizm, rytm i odbicia w architekturze. Dyjewska operuje subtelniejszym tonem, koncentrując się na mikro-przestrzeniach codzienności, gdzie każda faktura i detal ma znaczenie. Obie artystki pokazują, jak malarstwo może stać się narzędziem refleksji – nad czasem, miejscem, człowiekiem i relacjami między nimi.
Wystawa „Refleksy” zaprasza widza do własnego doświadczenia – do patrzenia na obrazy nie tylko jako na przedstawienia architektury, ale jako na pola, w których odbijają się nasze wspomnienia, wrażliwość i potrzeba piękna. Dwa obrazy, dwie artystki, dwa spojrzenia – wzajemnie się przeglądające, wzbudzające nowe światy i wrażenia.
Zaproszenie
Zachęcamy do uczestnictwa w tej grze lustrzanej: przyjrzenia się prezentowanym pracom, odnalezienia punktów wspólnych i różnic, a także własnej przestrzeni refleksji. Obrazy Dyjewskiej i Staniszewskiej stają się lustrem, w którym widz może dostrzec siebie, swoje wspomnienia i emocje, wchodząc w dialog z artystkami i ich wyjątkową wizją świata. Serdecznie zapraszamy do odkrywania „Refleksów” – wystawy o miejscach, ludziach i architekturze, a przede wszystkim o pięknie, które powstaje w kontakcie z obrazem i wrażliwością odbiorcy.
18 grudnia o godz. 18.00 odbędzie się oprowadzanie kuratorskie i wykład „ Refleksy. Psycholog o pięknie” (wstęp wolny).
W ramach wykładu i oprowadzania kuratorskiego, zaprosimy widzów do pogłębionej refleksji nad doświadczeniem piękna. Skupimy się na tym, w jaki sposób patrzymy na obrazy, jak je interpretujemy i jakie emocje oraz wspomnienia wywołują w nas różne kompozycje i struktury malarskie. W trakcie spotkania, przyjrzymy się zarówno monumentalnym, miejskim pejzażom Staniszewskiej, jak i intymnym, „czułym mapowaniom” przestrzeni Dyjewskiej. Zastanowimy się nad rolą odbić, rytmów, powtórzeń i geometrii w tworzeniu wrażenia piękna i harmonii.
Porozmawiamy o psychologii percepcji – o tym, jak obraz może kształtować nasze emocje, wywoływać refleksje nad codziennością i skłaniać do medytacji nad tym, co ulotne.
Zaprosimy uczestników do aktywnego oglądania i interpretacji obrazów, wchodzenia w „dialog” z pracami artystek.
Wystawa i oprowadzanie kuratorskie to zaproszenie do świadomego doświadczania piękna, do zatrzymania się i wnikliwego patrzenia – aby każda osoba mogła odnaleźć w obrazach własną historię, własne emocje i własne refleksy.
Kurator wystawy – Bartosz Choiński